“En Hij ging de stad uit en vertrok, zoals Hij gewoon was, naar de Olijfberg; en ook Zijn discipelen volgden Hem.” (Lukas 22:39)
Jezus is nu echt aan Zijn laatste weg gekomen. Hij is net opgestaan van de maaltijd, lezen we bij Mattheüs, nadat ze de derde beker van het Pascha hadden gedronken en Hij gaat op weg naar de Olijfberg. Dit is de plaats waar Jezus vaak kwam. Hij was gewoon om de stad uit te gaan naar de Olijfberg. Maar of het op dit moment gewoon was wat Hij deed is maar de vraag. Eigenlijk staat Hij namelijk tijdens de maaltijd van het Pascha op. Bij Mattheüs lezen we dat dit na de derde beker gebeurt, terwijl er bij het Pascha vier bekers gedronken werden.
Jezus was wel gewoon om naar de Olijfberg te gaan om te bidden en Zich af te zonderen, maar het moment zal op mijn minst toch wel wat gefronste wenkbrauwen hebben opgeleverd. Maar Jezus weet het: Nu is het tijd! Er is nu geen tijd meer om te praten, er is geen tijd meer om nog langer uit te stellen, het moment dat Hij, als het Lam van God, Zichzelf als Offer gaat brengen is aanstaande. Zijn bloed is nodig voor jou, voor mij, voor ons!
Eenmaal aangekomen in Gethsemané krijgen de discipelen een opdracht: ze moeten bidden en volgens de andere Evangeliën moeten ze ook waken. Bidden zodat ze niet in verzoeking komen. Weet je, in de zwaarste tijden waarin je geloof wordt aangevochten om wat je meemaakt is dat gebed nodig. Niet huilend in slaap vallen, maar bidden tegen verzoeking. Juist als alles straks voor hen wankelt, weet Jezus hoe belangrijk hun gebed tegen de verzoeking is.
En Jezus Zelf, misschien was Zijn gebed wel hetzelfde gebed. Een gebed om niet in verzoeking te komen om straks op het laatst tot Zich terug te trekken. Want Hij weet als geen ander dat Hij nu de vierde beker van het Pascha moet gaan drinken: De beker vol met de toorn van God over de zonden. Die beker kan alleen Hij drinken. Voor elke ongelovige die straks eeuwig moet sterven, zal de beker van Gods toorn nooit zo vol zijn dan nu voor Jezus. Jezus krijgt de beker met de toorn van God over de volle breedte van de zonde van de hele wereld.
En als Jezus die beker op Zich ziet afkomen en voelt hoe zwaar de toorn van God is op het moment dat Hij er Zelf voor kiest om Zichzelf één te maken met jouw en mijn zonden, als Hij Zich één maakt met de zonde van de hele wereld en op dit moment tot zonde wordt, dat vallen de eerste druppels van Zijn bloed op de aarde. Bloed dat Hij heeft gezweten omdat Hij wist hoe groot de toorn van God over de zonde was. En Jezus bidt, opdat ook Hij niet in verzoeking komt: “Vader, als het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan Mij voorbij gaan, maar niet Mijn wil, maar Uw wil moet gebeuren.” Het ultime gebed om niet in verzoeking gebracht te worden. Verzoeking omdat Jezus als mens dit niet aan zou kunnen. Het moment om alsnog ‘nee’ te zeggen, was nog nooit zo dichtbij. We lezen op een andere plaats dat God Hem een engel geeft die Hem versterkt. God voorziet, zelfs Zijn Eigen Zoon, Die hier tot zonde is geworden, van een engel om Hem te versterken tegen de verzoeking. Jezus laat Zich niet verzoeken omdat Hij jouw redding wilde!
Gebed: Heer, Uw lijden, op deze manier en tegelijk Uw menszijn, het is niet te bevatten. Het is teveel en te diep. Daarom aanbid ik U in dankbaarheid omdat U Zich één maakte met mijn zonden en de volle toorn van God wilde dragen voor mij!
