Neem nu een vraag over het belijden van zonden en de tekst dat als jij je zonden belijdt en laat dat ze vergeven zijn, maar wat nu als je een zonde niet hebt beleden? Het is een voorbeeld en ik wil niets aan onrust bij je oproepen, maar ik denk dat we allemaal van die momenten hebben dat er ineens een opmerking of vraag even flink verkeerd binnenkomt en even wankelt er iets. Ik ben op Facebook lid van een groep 'Bijbelonderzoekers' en regelmatig komt er iets voorbij dat ik denk: 'Wat wil je met dit standpunt nu bereiken?" en zitten er regelmatig vragen tussen die in zo'n vage categorie terecht komen. En volgens mij sta ik geestelijk echt wel behoorlijk stevig in mijn schoenen, en toch ineens kan zoiets gebeuren. Wellicht denk je nu: "Waarom schrijf je dit nu?"

Paulus schrijft, midden in de brief aan de gemeente in Kolosse een gedeelte over met Christus gestorven en opgewekt. Als jij in Jezus gelooft dan ben je met Christus gestorven en ben je opgewekt, of anders gezegd: Dan leef je nu echt. Gestorven met Christus betekent dat de straf is gedragen en Christus is gestorven en jij met Hem. Je zou bijna zeggen: "Niets nieuws onder de zon" en deze boodschap heb je al zo vaak gehoord. Weet je wat zo vreemd is? Paulus begint dit gedeelte met de strijd die hij voert voor zijn lezers om hen tot volle zekerheid te laten komen en tot het inzicht van het geheim van God de Vader en van Jezus. En, zegt hij dan: "Ik zeg dit opdat niemand u misleidt met mooiklinkende redeneringen". Het blijkt dus te gebeuren dat mensen die ongelofelijk goed kunnen redeneren, je ook van die zekerheid af kunnen brengen. Soms gebeurt dit doordat iets aansluit bij iets dat je vanuit een religieuze voorgeschiedenis herkent en diep van binnen opnieuw begint te knagen, maar ook op allerlei andere manier kan dit knagen. Op zichzelf logisch klinkende redeneringen over een Bijbeltekst, maar wel eentje die het Woord van God maar ten dele spreekt.

Nu hoop ik natuurlijk dat jij geen last hebt van redeneren op moment dat je iets hoort, maar dat je iets direct onderkent en kunt afwijzen, maar dat is iets waar velen niet zo makkelijk mee om kunnen gaan. Dat merk ik ook zelf als theoloog dat het je zo eigen kan zijn om te gaan beredeneren. De komende paar keer wil ik even met je stilstaan bij dit gedeelte uit Kolossenzen 2, zodat je echt geworteld in Christus kunt leven en dat er geen enkele aanklacht overeind kan blijven tegen je. Of misschien nog wel duidelijker: Zodat we ons niet gek laten maken door iets wat mooi klinkt, of iets dat wel logisch klinkt. Paulus gaat er vanuit dat zijn lezers Christus als Heer hebben aangenomen. Anders gezegd: Jezus is absoluut Koning in je leven en die mooiklinkende woorden zijn er precies op uit om dat te roven en dat Jezus geen Heer is in je leven, maar dat er iets bijkomt. Paulus daagt je uit om als je Hem hebt aangenomen, dat je ook in Hem wandelt en je geworteld en opgebouwd in Hem bent. Als Jezus Heer is, spreekt Hij altijd het laatste woord, over welk thema dan ook. En dan zul je zien dat er ook waarheden naar bovenkomen die jou te komende tijd echt zullen bemoedigen.

Gebed: Heer, ik verlang om in elke situatie geworteld en gegrond in Jezus te zijn en mij nooit te laten afleiden door iets wat logisch lijkt te klinken, maar wat niet Uw hart vertolkt.