Maar welk begin is dat geweest? Het begin van God? God is er altijd geweest. En daar begint ons probleem om dit te begrijpen. Wij vragen ons af hoe dat mogelijk is dat God er altijd is geweest. En God zegt slechts dat Hij schiep. En dat begin van het scheppingswerk was voor God geen begin en Hij stopte ook niet aan het eind. Want het feit dat God er is heeft alles te maken met het feit dat Hij geen begin of einde heeft. Begin en einde heeft namelijk met onze tijdsbepaling te maken. En hoewel God deze tijdsaanduidingen, voor ons die in de tijd leven, gebruikt, heeft God geen enkele bepaling van tijd nodig. Er is bij God niets dat eerder is en niets dat later is. God is eeuwig en de eeuwigheid is tijdloos. De uitspraak dat als er duizend jaar van de eeuwigheid voorbij zijn het nog maar een druppel van de zee zou zijn, klopt dan ook helemaal niet. 

Gods eeuwigheid en Gods eeuwig 'zijn' bepalen dat Hij op elk moment van Zijn bestaan op dezelfde afstand qua tijd staat dan welk moment ook in de tijd. Gods handelen bij de schepping was voor God hetzelfde moment als Zijn handelen in jouw situatie. Gods verkiezen en Gods uiteindelijke oordeel is voor God niet op tijd betrokken maar vindt allemaal plaats in de eeuwigheid. Dat is geen periode, maar de eeuwigheid is het altijd zijnde moment zonder voor en zonder na. En vanuit deze eeuwigheid, begon God te scheppen. En hoewel Hij in dagen is gaan scheppen, was elke scheppingsdag voor God als het ware het zelfde moment qua tijd.

Is dit nu nodig om over na te denken? Wat is nodig, maar om er even bij stil te staan kan elke andere gedachte om het te verklaren hoe God is, als overbodig zien. Want Gods begin is vanuit eeuwigheidsperspectief niet te begrijpen en te bevatten. En toch is God, als de Eeuwige, begonnen om te scheppen. Hij schiep op dat moment, wat voor Hem geen moment was, de hemel en de aarde. En daarmee bracht Hij in de eeuwigheid onze tijd aan en liet ons ontstaan in de tijd en uiteindelijk kwam Hij zelfs in de tijd om ons in de tijd te verlossen van de tijd en ons op te nemen in Zijn eeuwigheid, waar geen dagen, maanden en jaren meer zijn, maar waar we eeuwig zullen 'zijn' met Hem.

Gebed: God, het duizelt mij. Elk woord, elke gedachte, alles schiet te kort bij het besef dat ik tijdelijk ben en U eeuwig. Toch bracht U de tijd aan, binnen Uw eeuwigheid, totdat U mij straks van de tijd verlost om mij eeuwig te laten 'zijn'.