Maar goed, terug naar die paaltjesroutes. Weet je... Leven met God is soms net zo'n paaltjesroute. Natuurlijk is God altijd bij ons en natuurlijk zijn we nooit alleen. Maar toch, God laat ons vaak gewoon onze route lopen. We hebben van God geen broodkruimelspoor gekregen, we hebben van God geen touw langs heel onze levensweg gekregen dat we altijd vast kunnen houden. God geeft ons zoveel vrijheid, maar Hij laat ons ook echt op Hem vertrouwen. En dat is niet een touw langs heel je levensweg. Dat is meer een paaltjesroute. Hij heeft onze levensweg echt uitgezet, Hij heeft een magemooi plan voor ons leven, maar Hij laat ons wel van paaltje tot paaltje lopen. Weet je waarom? Omdat Hij ons vrijheid wil geven, maar ook omdat Hij ons wil leren op Hem te vertrouwen en te geloven dat Hij ons telkens het volgende paaltje geeft.
We kunnen dus ook de paaltjesroute gewoon verlaten, maar dan missen we Gods plan voor ons leven wel. En uiteindelijk verdwaal je dan dus ook. Maar op de route is het soms wel spannend, want de paaltjes staan niet altijd op dezelfde afstand en soms lijkt het wel of er geen paaltje meer komt, maar dan liep je achteraf toch nog gewoon op de route, maar moest je gewoon blijven lopen waar je liep.
Durf jij zo met God te wandelen? Hij naast je, jij in gesprek met Hem, maar terwijl Hij jou ook jouw route laat lopen en je telkens laat zien: Zie je wel, als je Mij vertrouwt, komt ook het volgende paaltje op je route.