Thema: Rust
“Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.” (Mattheüs 11:28-30)
Je hebt vast wel gemerkt dat de rust, zoals er in het Oude Testament over gesproken wordt, dit heel veel te maken had met een leven waarin de rol van de wet een grote plaats in nam. En ook daarnaast dat als de afgoden gediend werden de rust verdween. Het is opmerkelijk dat het woord ‘rust’ in het Nieuwe Testament niet heel veel voorkomt. Daarmee is natuurlijk niet gezegd dat de rust minder is. Sterker nog, Jezus belooft in ene keer dubbele rust. Je moet namelijk bij Hem zijn voor rust.
Het is een overbekende tekst: “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven”. Alleen als je dan wilt weten hoe dat dan werkt met die rust, dan moet je even blijven luisteren en dan belooft Jezus je nog een keer rust. Eigenlijk zegt Jezus: “Kom nu hier en dan zal Ik je leren hoe je echt rust ontvangt”. Het vreemde lijkt dan dat Hij het vervolgens heeft over het dragen van een juk: “Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel”. Gelijk er achteraan zegt Hij dat Zijn juk licht is en zacht is.
Nu zou je kunnen zeggen dat je dus een juk moet dragen. Een juk legde men vroeger een os op zijn schouders om er dan mee te kunnen ploegen. Dat klinkt allemaal zwaar, maar de vraag is waarom Jezus het hier over een juk heeft. Eigenlijk is Hij vooral bezig om je te laten zien dat Zijn juk er wel is, maar je moet niet denken dat als je Zijn juk niet op je neemt dat je dan zonder juk zou zijn. Het hele volk zuchtte namelijk onder twee jukken. In de eerste plaats dat van de Romeinen die hen onderdrukten, maar in de tweede plaats, en dat is nog veel erger, ook onder het juk van religie.
De geestelijk leiders hadden het volk compleet uitgeput door de eindeloze vele regels van religie. Geloven was iets dat hard en genadeloos was en vooral ook liefdeloos. En nu is hier Jezus Die zegt: “Je kunt beter Mijn juk op je nemen”. Een juk van zachtmoedigheid en nederigheid. Als je dat doet wordt het anders. Dat is niet een juk van moeten, maar een juk van liefhebben. En sterker nog, dan draagt Hij samen met jou het juk. Die Farizeeën en Schriftgeleerden lieten namelijk het volk maar aan tobben, maar Jezus juist niet, daar mag je in Zijn nabijheid leren wat zachtmoedigheid is. Dat is Hij namelijk Zelf, Hij staat niet met regels klaar, maar gaat de relatie met je aan. Dat geeft rust, het tegengestelde van religie.
Als je zover komt dan is de dubbele belofte van rust in deze twee verzen helemaal niet overdreven. En de vraag is hoe jouw leven is. Ook als kind van God. Heb je nog steeds die momenten van vermoeid en belast zijn? Niet omdat je overvol zit met zorgen, daar vindt Jezus ook iets van, maar daar gaat het hier niet over. Vermoeid en belast omdat je niet helemaal uit de relatie met Hem leeft en ergens nog steeds het gevoel hebt dat jij het moet doen, dat je toch iets moet doen om God genadig te stemmen. Natuurlijk weet je dat het niet zo is, maar toch iets in ons neigt toch naar religie en laat soms toch de relatie weer los. Juist dat wil Jezus anders maken en daarom spreekt Hij je daar vandaag weer een keer op aan, omdat de relatie met Hem rust geeft, je laat stoppen met jagen en werken en echt genade zijn werk laat doen.
Gebed: Heer, ik dank U voor Uw rust, voor Uw overname van al het werken, want U deed het werk voor mij, zodat ik nu mag rusten.