Thema: Op pad met Paulus

“Maar toen de Joden de menigten zagen, werden zij met afgunst vervuld en spraken tegen wat er door Paulus gezegd werd; zij spraken niet alleen tegen, maar lasterden ook.” (Handelingen 13:45)

Het zou wat zijn als de ongelovigen uit jouw dorp of stad tegen jou of je voorganger zeggen: Kom alsjeblieft volgende week terug met deze boodschap, we willen er meer van horen. Het eerst punt is misschien al wel dat wij de ongelovigen helemaal niet massaal lijken te bereiken. Tenminste, ik zie op zondag vooral gelovigen voor mij zitten. En dat is goed, want als gelovige moet je zeker ook opgebouwd worden, maar toch kan ik wel eens jaloers worden op wat er bij Paulus gebeurde. De Joden in de synagoge waren wel even nieuwsgierig naar de boodschap van Paulus, maar dan, na de stevige preek gaan zij de synagoge uit.

Er staat niet dat ze het op dat moment oneens waren met Paulus. Het lijkt meer dat ze doen wat wij op zondag na de dienst ook doen: Naar huis gaan omdat het klaar is. Want er waren ook vele Joden die Paulus en Barnabas volgden. Hoe dat precies is gegaan wordt niet helemaal duidelijk. Het lijkt er op dat een groot deel van de Joden toch wel zijn gaan geloven en als het dan een paar verzen later over de Joden gaat, dat het op dat moment meer de leiders van de Joodse gemeenschap zijn. Hoe het ook is, de eerst volgende sabbat, liep de hele stad uit naar de synagoge.

Wat is er gebeurd in die stad dat de heidenen, zonder aandrang kwamen luisteren en begonnen te geloven? Wij hebben het vaak over missionair zijn, maar dat was hier echt niet aan de orde. De eerste gelovigen zijn net een week geleden tot geloof gekomen. Kennelijk waren de woorden van Paulus zo duidelijk dat het velen heeft geraakt in hun hart. De een zal het tegen de ander hebben verteld en zo liep de hele stad uit. En Paulus? Heel eerlijk gezegd vind ik zijn preek nogal theologisch en gericht op de Joden in de stad. Paulus heeft niet anders gedaan dan verteld wat de gebeurtenissen zijn geweest met Israël en met Jezus.

Dat heeft heidenen geraakt. Ja, ik geloof dat we de boodschap van het Evangelie moeten brengen in een taal die iedereen begrijpt en ik geloof echt dat we moeten aansluiten bij onze doelgroep. Later doet Paulus dat ook heel duidelijk bij de Grieken, maar tegelijkertijd is ook gewoon waar wat waar is. En is het hier in eerste instantie vooral heel veel theorie en weinig zichtbaarheid als het over het Koninkrijk gaat. Dat is wel een les voor ons. Soms zijn we zo krampachtig bezig om alles zo aan te passen dat het gevoelsmatig goed overkomt en kunnen we de Geest ook daar mee in de weg staan. Veel belangrijker is dat je in elke situatie afstemt op Gods Geest om die boodschap te brengen die daar nodig is.

Daarmee is het niet klaar, want de weerstand onder de Joden wordt enorm. Ze beginnen de woorden van Paulus te ontkrachten en ze beginnen zelfs te lasteren. Ze worden boos omdat Paulus met het Evangelie naar de heidenen gaat. Zij vinden nog steeds dat God alleen met hen van doen mag hebben. Dan is Paulus duidelijk: “We zijn eerst naar jullie gekomen, maar jullie wezen het af en daarom zijn we nu doorgegaan”. Laat duidelijk zijn dat het Joodse volk altijd het Joodse volk zal zijn en dat wij nooit die plaats kunnen innemen, maar ik zie nu wel hetzelfde ook in de kerken regelmatig gebeuren. Gods onveroordelende liefde en aanvaarding wordt zo vaak afgewezen, misschien niet persoonlijk, maar wel in veroordeling naar anderen. Veroordeling naar anderen waardoor ze zich niet thuis kunnen voelen, terwijl God juist de outcast van de maatschappij binnen wil hebben. En als God dan aan ons voorbij gaat, omdat wij niet zo exclusief zijn als wij vaak denken?

Ik hoop dat jij hier geen last van hebt en dat jij geen oordeel hebt naar heidenen, naar ongelovigen die een levensstijl hebben waar echt wel iets op is aan te merken en dat jij zonder oordeel hun kunt aanvaarden omdat jij weet hoe jij aanvaard bent door God. En met elkaar ontstaat het verlangen om elke keer weer, meer van God te horen en meer van Zijn Koninkrijk te zien.

Gebed: Heer, leer mij altijd openstaan voor U, maar ook voor hen die van buiten komen en leer mij altijd ook hen te gunnen wat U mij hebt gegeven.