Thema: Op weg naar Golgotha
“Wee de wereld vanwege al haar struikelblokken, want het is noodzakelijk dat er struikelblokken komen; maar wee die mens door wie zo’n struikelblok er komt!” (Mattheüs 18:7)
Er zijn momenten dat je echt het gevoel hebt dat Jezus in raadselen spreekt. Of dat Hij in ieder geval opmerkingen maakt, waarvan je denkt: Is dat echt zo? Nadat Hij aan heeft gegeven dat de kleinste in het Koninkrijk de grootste zal zijn lijkt Hij met een waarschuwing te komen, maar die waarschuwing trekt Hij gelijk veel breder dan die waarschuwing waarmee Hij aansluit bij degenen die als een kind geloven. Eigenlijk wordt het duidelijk dat wat we de vorige keer al gezien hebben, ook de richting is waarin Jezus heeft gesproken. Hij heeft het in de eerste plaats namelijk over de kinderen of zij die slechts als kind kunnen geloven. Pas in tweede instantie zegt Hij daarmee dat wij als een kind moeten geloven. Dat blijkt wel in dat wat Hij daarna zegt.
Jezus zegt dan niet dat als je iemand die als een kind is gaan geloven laat struikelen dat het slecht met je afloopt, maar Hij heeft het over ‘een van deze kleinen’. Dan heeft Hij het letterlijk over kinderen of die mensen die door een beperking niet verder komen dan het denken van een kind. Als je zo iemand laat struikelen in het geloof, dan kun je beter maar met een molensteen om je nek in de zee gegooid worden, dan dat God je hierover zou oordelen. Alsof je met die molensteen het oordeel zou ontlopen. Het is dan ook maar beeldspraak op dit punt van Jezus.
Er zijn namelijk twee soorten mensen die kunnen struikelen. De kinderen en degenen die verstandelijk kind zijn gebleven. Zij kunnen dat zelf niet voorkomen omdat ze niet zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen en dan komt het oordeel aan hen die hen laten struikelen. En struikelen kun je dan uitleggen als een boodschap verkondigen die hen bij Jezus vandaan zal houden. Op dat moment spreekt Jezus over degenen die dat doen een wee uit. Dat noemt Jezus dan ook gelijk de wereld. In dit geval is het woord ‘kosmos’ in het Grieks niet de schepping, maar de mensenwereld die zonder God leeft en ‘die kleinen’ laat struikelen.
En dan zijn er ook nog volwassen mensen die wel verantwoordelijkheid kunnen dragen. Dan zegt Jezus niet dat degenen die hen zouden laten struikelen het oordeel ontvangen, want over ons, die als verantwoordelijke mensen worden gezien zegt Jezus dat wij zelf verantwoordelijk zijn voor het struikelen. Jezus laat hoe dan ook duidelijk weten dat de wereld vol zal zijn met struikelblokken, die moeten er zijn. En dat is zo’n uitspraak van Jezus die als een raadsel voelt. Het is noodzakelijk dat die struikelblokken er zijn. Dat is een raadselachtige uitspraak en niemand weet echt goed wat Jezus daarmee heeft bedoeld. Gaat dit over de verleidingen die bij het einde der tijden horen? Of is dit omdat satan heerschappij heeft over deze wereld?
Jezus maakt het niet verder duidelijk. Alsof het niet zo belangrijk is hoe dat die verleidingen en struikelblokken er zullen zijn. Het feit is dat ze er zijn. Als wij ze zouden neerleggen voor eenvoudigen die geen verantwoordelijkheid kunnen dragen, dan is het wel duidelijk, maar hoe roept Jezus ons op hoe we struikelen moeten voorkomen? Hij neemt ook hierbij hele heftige woorden in Zijn mond en daardoor wordt wel duidelijk hoe serieus Jezus het hier neemt met struikelen. Je kunt beter je hand of je voet afhakken of je oog eruit rukken, dan veroordeeld te worden als dit je laat struikelen. Het zijn nogal geen woorden. Maar Jezus maakt heel duidelijk dat de eeuwigheid zonder Hem zo verschrikkelijk is, dat een leven met een half lichaam het waard zou zijn om dat te voorkomen.
En weet je, ik geloof dat als je met Jezus leeft, dat dit niet een waarschuwing is die voor ons geldt, maar het zet het wel op scherp als het gaat over de verkondiging van het Evangelie. Afval van gelovigen is onmogelijk, maar degenen die struikelblokken leggen, daar gaat wel de waarschuwing tegen. Wee hen, zegt Jezus. Laten we juist hen dan ook maar het Evangelie verkondigen, zodat ze ermee zullen stoppen en dat dit risico wordt verkleint. Denk dus vanuit de kracht van het Evangelie en niet vanuit wat er met de struikelblokken gebeurt. Gebruik het Evangelie als de kracht om het te veranderen.
Gebed: Heer, bewaar mij in ieder geval voor dwalingen waardoor ik toch struikelblokken zou opwerpen en laat mij U Evangelie vol kracht brengen ook aan hen over wie U een wee uitspreekt.