Thema: Op weg met Jezus
Nadat Jezus opgestaan en uit de synagoge vertrokken was, ging Hij naar het huis van Simon. De schoonmoeder van Simon had hoge koorts en ze vroegen Hem om hulp voor haar. (Lukas 4:38)
Er zijn maar weinig familieleden waar zoveel grappen over gemaakt worden dan over schoonmoeders. Natuurlijk hoop ik dat dit in jouw situatie helemaal niet aan de orde is. Bij Petrus komt zijn schoonmoeder er duidelijk wel goed vanaf. Het blijkt namelijk dat het met de schoonmoeder van Petrus helemaal niet zo goed gaat. Ze lijkt ernstig ziek te zijn. Het wordt niet echt duidelijk wat ze mankeert, maar het gaat in ieder geval om een serieuze vorm van koorts. Ondanks dat zijn schoonmoeder er slecht aan toe was, is Petrus in ieder geval wel met Jezus meegegaan naar de synagoge. Dat blijkt in ieder geval uit het verhaal van Markus. In Lukas staat dat er zo niet bij. Toch was het eerste waar Petrus met Jezus over sprak, zijn schoonmoeder. Een les van Petrus voor ons als we zorgen hebben over de gezondheid van mensen die ons lief zijn.
Jezus was klaar in de synagoge en ongetwijfeld is Jezus daar weggegaan met veel gedachten en ook Jezus zal als mens gevoeld hebben dat het hard werken is geweest in de synagoge. Eerst onderwijs geven in de synagoge en dan ook nog een flinke aanvaring met de duisternis. En zo gaat Jezus met Petrus maar naar zijn huis waar ook zijn schoonmoeder verbleef. Wellicht gebeurde dit vaker, net zoals wij na de kerkdienst ergens op de koffie gaan. Terwijl ze naar het huis van Petrus gaan, spreken ze over haar. Tenminste, zo beschrijft Markus dat. Bij Lukas lijkt de hulpvraag pas iets later te komen op het moment dat ze bij Petrus thuis zijn aangekomen. In ieder geval vragen ze Jezus om hulp.
Nu kun je zeggen: "Dat is toch logisch?", want Jezus had toch laten zien dat Hij wonderen deed. Ja, dat kan, maar we weten op dit moment eigenlijk nog niet hoeveel wonderen Jezus echt al had gedaan. En wees eerlijk: Geloof jij dat Jezus alles kan? Geloof jij dat Jezus geneest? Ik hoop natuurlijk dat je 'ja' zegt. Dat zou echt heel mooi zijn. Mag ik je tegelijk de vraag stellen of het dan ook normaal is om in elke situatie met ziekte, met Jezus over die persoon te praten? Ja, natuurlijk, als de artsen geen antwoord meer hebben, dan natuurlijk wel, maar als het nu gewoon wat koorts is? Hoe ernstig het was is niet echt duidelijk, ook niet vanuit het Grieks. Misschien was het wel vooral lastig dat ze ziek op bed lag, want nu Jezus met Zijn gevolg kwam, ontbrak misschien wel de gastvrouw die voor de koffie zorgde.
Natuurlijk, dit is gewoon wat invullen, maar laat die vraag nu eens overeind staan of wij met Jezus spreken over onze zieken. En dan niet zoals ik het vaak hoor: "Heer, we bidden voor onze zieken". Dat is hetzelfde als je kind aan tafel zegt: "Pap, ik vraag u..." En je blijft je kind aankijken en zegt: "Ja, maar wat wil je dan vragen?" Met andere woorden, hoe concreet vragen we Jezus iets. Petrus vraagt concreet om hulp, dat staat er en dat is een les. Ik heb geleerd dat als je niet durft te geloven dat Jezus een wonder gaat doen, dat je ook veel oppervlakkiger blijft in je manier van vragen aan Jezus. Natuurlijk weet je nooit of Jezus ingrijpt. Als er bij Jezus heel veel mensen voor de deur staan, gaat hij op een gegeven moment ook naar de buurdorpen en doet Hij niets. Het is niet jouw verantwoordelijkheid wat God doet met jouw gebed, maar het is jouw verantwoordelijkheid om met Jezus de spreken over de zieken en in Zijn Naam te bidden met de zieken.
Als Jezus dan bij deze vrouw komt, bestraft Hij de ziekte en ze stond onmiddellijk op en diende hen. Het blijft hier wel een vraag of deze ziekte ook iets demonisch in zich had, omdat Jezus hier de ziekte bestraft, dat kom je verder bij ziekte niet tegen, dus misschien was er meer aan de hand, wat wij soms niet weten. De vraag is of jij met Jezus spreekt over de zieken die jij op je pad krijgt en in Zijn uitziet naar genezing en herstel met het doel, dat de zieke niet alleen een wonder krijgt, maar uiteindelijk ook Jezus zal dienen.
Gebed: Heer, wat is ziekte voor ons complex, zeker ook in de geestelijke wereld, maar ik wil kiezen om mijn verantwoordelijkheid te nemen en ik geloof dat U dan doet wat het beste is op dat moment.