"En Hij werd voor hun ogen van gedaante verandert." (Markus 9:2b)

De geschiedenis lijkt zich te gaan herhalen. Tenminste, als je de geschiedenis van de verheerlijking op de berg leest. Als je de details van deze geschiedenis tot je laat doordringen, kom je tot de conclusie dat er toch nog een verhaal in de Bijbel staat dat hier heel erg veel op lijkt. Jezus gaat met drie van Zijn meest nabije vrienden de berg op. En daar op de berg veranderde Zijn gedaante en werd Hij verheerlijkt.

Ook de leider van het eerste verbond, Mozes ging zo de berg op. Ook hij ging met drie van zijn meest nabije vrienden de berg van God op en ook hij ontmoette daar God en hij kwam terug met een glanzend gezicht. Maar hier lijkt het wel alsof het ene verbond wordt overgedragen aan het andere verbond. Daar waar Mozes de wet in ontvangst nam, als voortekenen van het tweede verbond, daar wordt Jezus aangesteld dat het tweede verbond. En waar Mozes een dienstknecht was, daar wordt Jezus hier aangewezen als de Zoon.

En wat moet dit voor deze drie discipelen geweest zijn? Eigenlijk kregen ze er niet zo erg veel van mee. Uit het Evangelie naar Lukas blijkt dat Jezus ging bidden op de berg en daar vielen Petrus, Johannes en Jakobus in slaap. Een soort generale repetitie voor straks in de hof van Gethsemané. En dan worden ze wakker en dan zien ze Jezus in Zijn verheerlijkte gedaante, met Mozes en Elia.

En hoelang moet het nog duren voordat de discipelen er iets van begrijpen. Petrus wil gelijk drie tabernakelen maken zodat ze alle drie een woonplaats op aarde zouden hebben. En dat is het nu juist. Dat willen wij ook vaak maar al te graag. Willen we eigenlijk wel een Jezus Die verheerlijkt is? Of willen je Jezus liever lichamelijk dichtbij ons hebben. Hadden we Hem liever maar hier gehouden, dan kon Hij wonderen voor ons doen.

Jezus moet echter sterven, om ons echt te verlossen. En dan zal Hij ook opstaan, maar alleen via die weg is Jezus Verlosser en Redder. Ze krijgen hier iets te zien van de verheerlijking van Jezus. Iets van hoe het straks in de hemel zal zijn, mogen ze nu al vast zien. Daar gaat het naartoe. Het gaat naar de complete gedaanteverwisseling van elke gelovige. En Jezus zal straks na Zijn lijden en sterven daar al op een verheerlijkte manier binnengaan. En waar het Hoofd van de Kerk straks binnen zal gaan, daar zullen Zijn leden volgen.

En waar deze discipelen er niets van begrepen, is het de vraag wat wij er van begrijpen. Ik hoor heel vaak de opmerking: "Wat Jezus maar gewoon nog hier." Ook dat is taal die niet van God is. Jezus kon niet blijven om het werk te voltooien. De heerlijkheid van Jezus die ons hier beschreven wordt, die troost ons. Want straks zal ook ons lichaam verandert worden. Wat nu nog verderfelijk is, zal straks onverderfelijkheid aandoen. Jezus moet nog verder op Zijn weg, maar dit moment is het moment dat het Oude Verbond verdwijnt en het Nieuwe aanvangt. Deze is Gods geliefde Zoon, luister naar Hem.

Gebed: In verwondering ben ik stil, Heer. U laat mij iets zien van de verheerlijking die er straks zal zijn. U bent gelukkig niet op aarde gebleven, maar U hebt Uw werk voortgezet in de hemel, zodat ook ik straks de berg op mag en daar verheerlijkt zal worden met U.