"... totdat zij haar eerstgeboren Zoon gebaard had; en hij gaf Hem de Naam Jezus." (Mattheüs 1:25b)
Je zou het maar horen van een engel: "Uit jou zal de Zaligmaker van de wereld geboren worden". Dan staat je wereld toch wel behoorlijk op z'n kop, zeker als meisje van een jaar of 14 die wel verloofd is, maar nog niet getrouwd. En dat niet alleen, maar ze had ook nog nooit het bed met Jozef gedeeld, maar toch werd ze zwanger. Ja, die engel had wel gezegd dat dit door de Heilige Geest zou gebeuren, maar ondertussen krijg je dat aan niemand uitgelegd en zeker niet aan Jozef. Trouwens, Jozef is misschien wel de meest vergeten persoon met kerst. Maria krijgt aandacht genoeg, de ezel van Maria ook wel en het Kind helemaal, maar Jozef staat in de schaduw. En zelfs dat is nog teveel gezegd. Hij staat niet eens in de schaduw of in de luwte, hij speelt geen enkele rol van betekenis dan alleen dat hij er een keurig huwelijk van heeft gemaakt door met Maria te trouwen. Maar verder, hij had part noch deel aan Jezus.
Bij het hele tot stand komen van de vrucht in Maria's buik speelde hij geen enkele rol van betekenis. Hij had er part noch deel aan. Niets van Jezus is ook maar iets van Jozef. Hij stond erbij en hij keek ernaar. Jozef, vader en tegelijk helemaal niet. Jezus, het Kind waardoor Jozef vader werd en eigenlijk ook weer helemaal niet. En tegelijk is Jezus ook voor Jozef niet te missen. Zonder Jezus is Jozef uiteindelijk niets, maar hij had part noch deel aan Zijn komst naar deze aarde. Het heeft hem meer beperkingen opgeleverd zelfs. Tot Jezus was geboren, heeft hij geen gemeenschap met Maria gehad. Dan ben je getrouwd, maar verder geen gemeenschap. Misschien wel uit de gedachte dat er dan iets mis zou gaan, want een engel had ook hem laten weten dat Maria de Zaligmaker bij zich droeg. Hoe moet dit voor Jozef zijn geweest?
In ieder geval nog dit: Toen Jezus geboren was, gaf Jozef Hem de Naam: Jezus! Hij, Jozef, gaf Hem de Naam Jezus! Hij trok zich niet terug met iets van: Dit Kind is niet van mij, maar hij ontvangt het Kind en geeft Hem Zijn Naam! En dat terwijl hij er part noch deel aan had. Eigenlijk, zomaar in de schoot geworpen, niets ervoor gedaan, zomaar ontvangen. De Redder van de wereld, de Redder van Jozef, zomaar in zijn armen gelegd. En ten diepste is dat kerst. Niet het feest, niet alles er omheen, niet de aandacht voor herders, in de eerste plaats, maar in de eerste plaats: Jozef met de Redder in zijn armen die Hem de Naam Jezus geeft.
Weet je wat kerst is? Part noch deel hebben aan de komst van Jezus, maar Hem wel in je armen gelegd krijgen en uitroepen: "Dit is Jezus, mijn Redder!" Zomaar gekregen, zomaar gegeven, zomaar, zonder dat je er ook maar iets voor deed. Jezus, geboren uit een maagd, maar waar ik niets aan heb bijgedragen. De Jozef-ervaring is de diepste kerstervaring: God is gekomen, zonder dat ik daar een rol in speelde, maar Hij kwam voor mij en voor jou om helemaal deel te worden van jouw leven! En... ik bewonder het Kind, ik bewonder God, ik bewonder Jezus, ik bewonder Hem in mijn armen.
Gezegende kerstdagen!
Gebed: Jezus, dank U wel dat ik part noch deel heb aan Uw komst en dat het helemaal Uw plan was. U bent Jezus, mijn Redder, mijn Koning, mijn alles!
